Ο Όμιλος Ενεργών Νέων Φλώρινας – ΟΕΝΕΦ σε συνεργασία με τον φορέα νεολαίας “Youth Alliance – Krusevo” διοργάνωσε και υλοποίησε το πρόγραμμα του Erasmus+, με τίτλο “Dive 3 : Zero to One > 1 to N, από τις 28 Μαρτίου μέχρι και τις 3 Απριλίου 2019. Κατά τη διάρκεια αυτού του προγράμματος, φιλοξενήθηκαν στη Φλώρινα 21 νέοι και νέες, από 12 διαφορετικές χώρες: Ελλάδα, Ιταλία, Σλοβενία, Βουλγαρία, Ρουμανία, Πορτογαλία, Πολωνία, Κόστα Ρίκα, Νικαράγουα, Νότια Αφρική, Βόρεια Μακεδονία, Περού. Οι συμμετέχοντες είχαν την ευκαιρία μέσω του προγράμματος αυτού, να δημιουργήσουν και να δουλέψουν πάνω σε νέα πρότζεκτ, επιχειρηματολογώντας, να κατανοήσουν καλύτερα τον κύκλο διαχείρισης των προγραμμάτων, καθώς και το πρόγραμμα Erasmus+, να εντοπίσουν τις κοινές τους ανάγκες, προβλήματα και προκλήσεις και να οδηγηθούν στην εξεύρεση λύσεων. Σ’ αυτή τη δράση συμμετείχε και η Ομάδα Επικοινωνίας με την αποστολή μέλους της στη Φλώρινα. Παρακάτω, μπορείτε να διαβάσετε το σχετικό άρθρο που δημοσιεύσαμε στο περιοδικό Together, εμπλουτισμένο με φωτογραφικό υλικό.
Αν και είθισται να αποκρύπτονται τα ημερολόγια, η ιδιωτικότητα του συγκεκριμένου κάνει φανερή τη διαφορά του από τα άλλα. Είναι μια απόπειρα να αποτυπώσω και να μοιραστώ όλα όσα έγιναν κατά τη διάρκεια της διαμονής μου στη Φλώρινα, στο πλαίσιο της συμμετοχής μου ως συνεργάτη του Ο.Ε.Ν.Ε.Φ. στο πρόγραμμα Erasmus+ Dive 3 : Zero to One > 1 to N.
Μαζί μου σ’ αυτό το PBA (Partnership Building Activity) ήταν άλλοι είκοσι νέοι και νέες από 12 χώρες και 3 ηπείρους, όλοι με κοινούς στόχους: να ενισχύσουμε τη συνεργασία και τις συνεταιρικές σχέσεις μεταξύ μας μέσα από την εκπόνηση ερευνητικών πρότζεκτ καινοτομίας, να ανταλλάξουμε καλές πρακτικές και να αναπτύξουμε δεξιότητες. Ο λόγος που με παρακινεί να μοιραστώ την παρακάτω εμπειρία, είναι γιατί είμαι ακόμα ενθουσιασμένος και γιατί πιστεύω ότι αξίζει να τη ζήσει κανείς έστω και μία φορά στη ζωή του.
Πέμπτη 28/3: Μικρό το ημερολόγιο σήμερα… Έφτασα μετά από τρεισήμισι ώρες ταξιδιού από την Καστοριά (μέσω Κοζάνης…) στη Φλώρινα, άφησα τσάντα στο ξενοδοχείο και έπειτα ευθύς για βραδινό. Δεν υπήρξε ενέργεια για έξοδο, έπεσα για ύπνο.
Παρασκευή 29/3: Μοιράστηκα το ίδιο δωμάτιο με τον Φραντσέσκο από την Ιταλία και τον Ματέι από τη Ρουμανία. Η ένταση στα ξυπνητήρια τους ήταν ρυθμισμένη στο τέρμα για κάποιο λόγο, και με πιάσανε απροετοίμαστο. Στο πρωινό, υπήρξε η ευκαιρία να γνωρίσω λίγο καλύτερα κι άλλα άτομα από τους υπόλοιπους οργανισμούς, όπως τη Φραντσέσκα, τον Άλεξ, τη Μιλένα… Παρόλα αυτά, το πρόγραμμα έπρεπε να ακολουθηθεί και στις 9:30 π.μ. δώσαμε το παρών στο youth center.
Ξεκινήσαμε με ένα ωραίο παιχνίδι γνωριμίας, το οποίο δοκίμασε τη μνήμη όλων των συμμετεχόντων, και τολμώ να πω πως ήταν πρόκληση και για μένα. Μετά από την πρώτη αυτή προσέγγιση, η Ιλόνα σκέφτηκε να μας ρωτήσει τι πιστεύουμε ότι θα προσφέρουμε μέσα σε αυτές τις έξι μέρες και τι προσδοκούμε να αποκομίσουμε.
Έπειτα, μας παρότρυνε να κατασκευάσουμε τον δικό μας φάκελο σημειωμάτων (inbox), στον οποίο θα λαμβάναμε τυχόν μηνύματα. Αυτό σήμαινε ότι έπρεπε να επιδοθώ σε χειροτεχνίες – μια δεξιότητα που μάλλον θα πρέπει να αναπτύξω περισσότερο – και ιδού το αποτέλεσμα.
Με το τέλος του παιχνιδιού, ο Κωνσταντίνος Στεργίου, επικεφαλής του Europe Direct Δυτικής Μακεδονίας, (στο εξής Κωστής), μας έδωσε χρήσιμες πληροφορίες για ασφαλή κυκλοφορία στους δρόμους της Φλώρινας. Διότι έπρεπε να φέρουμε εις πέρας μία αποστολή! Οχτώ “στόχους”, διάσπαρτους στους δρόμους της Φλώρινας, όλα ολοκληρωμένα ως τη 13:15!
Με όλα αυτά, για να λέμε την αλήθεια, κουραστήκαμε αρκετά… Ευτυχώς, η κυρία Φλώρα, η μητέρα του Κωστή, μας είχε ετοιμάσει ζεστά, σπιτικά γεμιστά στο μικρό και όμορφο “Γυναικείο Καφενείο” της.
Πίσω στο γραφείο πάλι, αν και λίγο νυσταγμένος, ήταν η ώρα του απογευματινού κύκλου εργασιών, όπου όλα τα μέλη θα παρουσίαζαν τη δράση των οργανισμών τους. Η Μαρία, η Αυγή κι εγώ προετοιμάσαμε την παρουσίαση του Ο.Ε.Ν.Ε.Φ (www.oenef.eu). Ο Άλεξ από την Πορτογαλία παρουσίασε τις δράσεις της IAFA (Intercultural Association For All – intercultural4all.org) και η Ρόζι από τη Βουλγαρία τις δράσεις του Bread Houses Network (breadhousesnetwork.org).
Η ώρα για το βραδινό γεύμα έφτασε, ακολουθήσαμε όμως τη συμβουλή της Ιλόνα και αφήσαμε λίγο χώρο για τα καλούδια που θα έφερναν όλοι αργότερα στη διαπολιτισμική βραδιά. Γεύσεις και εικόνες από Ιταλία, Σλοβενία, Βουλγαρία, Ρουμανία, Πορτογαλία, Πολωνία, Κόστα Ρίκα, Νικαράγουα, Νότια Αφρική, Βόρεια Μακεδονία, Περού, όλες σε μια βραδιά νοερής περιήγησης σε γευστικά μονοπάτια ανά την υφήλιο. Το ωραιότερο κλείσιμο της μέρας!
Σάββατο 30/3: Γεμάτη μέρα, με Ιλόνα, Αμέλια και Κωστή να μας δίνουν οδηγίες και συμβουλές για την εκπόνηση ενός πρότζεκτ: “Σωστή επιλογή συνεργατών”, “Συνεχής έλεγχος όλων των εγγράφων”, “Τήρηση του ημερήσιου προγράμματος”…
Κι εμείς; Ποια βήματα θα έπρεπε να ακολουθήσουμε ώστε να φτάσουμε στη σύλληψη και τη διατύπωση ενός πρότζεκτ; Στην ομάδα μου έχω την Ένταξ και τη Μιλένα, η οποία παρουσίασε το δημιούργημά μας.
Κυριακή 31/3: Τι μέρα κι αυτή… Ξύπνημα, πρωινό, και κατευθείαν λεωφορείο για το προγραμματισμένο μας field trip στις Πρέσπες. Πρώτα, όμως, μια στάση στον Άγιο Γερμανό, ένα από τα ομορφότερα χωριά των Πρεσπών, όπου μας περίμενε ο ξεναγός μας στους περίφημους νερόμυλους.
Ξέκλεψα λίγο χρόνο για να επισκεφτώ και τον βυζαντινό ναό του Αγίου Γερμανού.
Σε πολύ λίγη ώρα είχαμε φτάσει στις Πρέσπες. Όλοι ήταν ενθουσιασμένοι και μας δόθηκε το ελεύθερο να περιπλανηθούμε στο τοπίο.
Έχει μεσημεριάσει και έχει έρθει η ώρα να δοκιμάσουμε τα λιμνίσια ψάρια. Εκείνη τη στιγμή ξεπροβάλλει στον δρόμο ο Κωστής και μας κάνει νόημα να σταματήσουμε. Μας εξηγεί ότι στο σημείο αυτό, πολλοί ασυνείδητοι οδηγοί πετούν σκουπίδια ρυπαίνοντας το περιβάλλον. Όλη η ομάδα ενεργοποιήθηκε αμέσως και χάρη σ’ αυτή την πρωτοβουλία του ΟΕΝΕΦ και τη συνδρομή του Νικόλα Μαρμαρίδη, ιδρυτή της Wildlife and Culture – Prespa Lakes, συγκεντρώσαμε περίπου 50 κιλά απορρίμματα σε μια μικρή σχετικά έκταση.
Δευτέρα 1/4: Εξίσου σημαντική και απαιτητική η σημερινή μέρα, καθώς ήρθε η ώρα να καταλήξουμε σε ένα πρότζεκτ και να προετοιμάσουμε το έδαφος για σύναψη συνεργασιών με τους συμμετέχοντες οργανισμούς. Πρώτα όμως χρειαζόμαστε μια ιδέα, κι από ό,τι φάνηκε υπήρξαν αρκετές… Τα βήματα είναι τα εξής: ανάρτηση προτάσεων στο flipchart, έπειτα ο καθένας σημειώνει θέματα και πιθανούς συνεργάτες. Στη συνέχεια, κατόπιν συζητήσεων και τροποποιήσεων του θέματος, υποβάλλεται η πρόταση για έγκριση του πρότζεκτ.
Η μέρα έφτασε στο τέλος της με μια επίσκεψη στην έκθεση φωτογραφίας ενάντια στη βία κατά των γυναικών “Υπάρχω (;)” και μία μπύρα μπροστά σε μια άδεια μουσική σκηνή, κλείνοντας έτσι τη βραδιά με μια πιο ανάλαφρη εικόνα.
Τρίτη 2/4: Είχα λίγο ανάμεικτα συναισθήματα για αυτή τη μέρα. Λίγο η παρουσίαση που είχαμε να κάνουμε, λίγο που ήταν προτελευταία μέρα και μετά θα χανόμασταν… Όπως και τις υπόλοιπες μέρες, δεν ήθελα να χάσω στιγμή. Οπότε, ξεκινήσαμε με τον Ματέι και τον Φραντσέσκο δυναμικά με ένα καλό πρωινό. Πήραμε τον δρόμο για το youth center και ετοιμαστήκαμε για το “τρίλεπτό” μας, όπως και οι υπόλοιποι.
Το feedback που λάβαμε ήταν ιδιαίτερα θετικό, τόσο που ενθουσίασε τη Μίρα και τη Ρόζι ανοίγοντάς μας τον δρόμο για πιθανή συνεργασία με το Bread Houses Network στη Βουλγαρία.
Και κάπως έτσι, το Dive 3 έφτασε στο τέλος του… Προτού αποχαιρετίσουμε το youth center, η Ιλόνα πρότεινε να ρίξουμε μια ματιά στον πίνακα με τις προσδοκίες μας και να δούμε αν στο τέλος αυτού του “ταξιδιού” τις συναντήσαμε.
Έπειτα, αφήσαμε σημειώματα ο ένας στον άλλον, τοποθετώντας τα στους φακέλους. Αποχωρήσαμε από το κέντρο, φάγαμε το τελευταίο μας βραδινό όλοι μαζί και κλείσαμε την Τρίτη με την καθιερωμένη βραδιά καραόκε στο Bridge Bar…
Τετάρτη 3/4: Η μέρα που όλοι παίρνουν τον δρόμο της επιστροφής. Τους αγκάλιασα όλους έναν έναν και ανταλλάξαμε δυο λόγια. Άλλοι με περιμένουν στη χώρα τους και άλλοι προσδοκούν να με δουν και να συνεργαστούμε ξανά στο κοντινό μέλλον. Φεύγοντας από το ξενοδοχείο, ήθελα πολύ να ανοίξω αυτόν τον φάκελο και να δω τι είχαν να μου πουν. Προτίμησα, όμως, να κρατήσω στις σκέψεις μου όσα έγιναν και δεν τον άνοιξα παρά μόνο όταν μπήκα σπίτι.
Ήταν μια πραγματικά μοναδική εμπειρία την οποία ευελπιστώ να ξαναζήσω. Συνυπήρξα και συνεργάστηκα με αξιόλογα άτομα που δοκίμασαν τη συνεργατικότητά μου και τις κοινωνικές μου δεξιότητες. Ήταν μια πολύ καλή ευκαιρία για να συλλέξω εικόνες και εμπειρίες, κάτι που δεν θα ήταν εφικτό χωρίς την υποστήριξη του Europe Direct Δυτικής Μακεδονίας, του Erasmus+, της Youth Alliance Krusevo – YAK και των Ενεργών Νέων Φλώρινας Ο.Ε.Ν.Ε.Φ. – Active Youths.
Για να είμαι ειλικρινής, θα μου λείψουν όλοι όσοι συμμετείχαν. Όμως, όπως μου είπε και η Αυγή, όλα τα καλά έχουν ένα τέλος κι ίσως αυτό να τα κάνει ωραία.
Ανδρέας Κάκαρης
Επιμέλεια: Ομάδα Επικοινωνίας
Εργαστήριο Ψηφιακών Μέσων και Στρατηγικής Επικοινωνίας
Τμήμα Ψηφιακών Μέσων και Επικοινωνίας
0 σχόλια